Kto nie pamięta tego dnia? Ponad 3 lata temu mój syn zrobił mi najlepszy prezent na urodziny: wstał i poszedł bez żadnej asekuracji. Miał niecałe 13 miesięcy, gdy chodzenie stało się jego codziennością. Oczywiście od tego czasu wiele razy marzyłam o tym, by chociaż raz usiadł i spokojnie siedział, ale jak to śpiewała Maryla Rodowicz “To se ne vrati”. Z jednej strony czekamy na ten moment, z drugiej musimy zdać sobie sprawę, że nadchodzące miesiące nie będą należały do spokojnych. Za to nasze dziecko dokonuje takich odkryć, jakie nie śniły się filozofom. O umiejętności chodzenia i pierwszych krokach przeczytacie w najnowszym wpisie z cyklu “Logomotywa dla rodziców”.

I tu zaczęły się schody

Nagłówek dość przewrotny i już tłumaczę, o co mi chodzi. Do momentu pierwszego samodzielnego kroku zdrowe dzieci rozwijają się w dość zbliżony sposób. Chodzenie stanowi przełom. Od tej chwili większość dzieci zaczyna rozwijać się “we własnym tempie”. Oczywiście jest to obszar, który również posiada swoje dolne i górne granice. Z pewnością dwuletnie dziecko, które nie chodzi w tej normie się nie mieści. Najczęściej jednak między 12 a 14 miesiącem dziecko wykonuje samodzielne pierwsze kroki, bez żadnego wspomagania. Aby osiągnąć sprawność w tej materii, dziecko musi z pewnością opanować umiejętność stania. O tym pisałam TUTAJ. Proces chodzenia to dla dziecka mobilizacja całego ciała. Musi mieć na tyle silne nogi i mocny tułów, aby móc samodzielnie podjąć tę pracę. Nim samodzielnie pójdzie, może potrzebować wsparcia: czy to ręka rodzica, czy to wózeczek czy krzesło. Są to w tym okresie bardzo potrzebne dziecku “pomagacze”.

Empiryczny obraz świata

Dziecko, które chodzi, wreszcie poznaje świat, jego złożoności, relacje przestrzenne. Zdobywa także przeświadczenie, że jego ciało jest doskonałym narzędziem do doświadczania tego, co oferuje mu otaczający świat. Mały człowiek jest także w stanie ocenić własne umiejętności, sprawczość, zdobywa umiejętność oceniania, co jest w jego zasięgu, a co wykracza poza jego możliwości. To bardzo ważne dla mózgu i funkcji poznawczych wnioski.

 

Komentarze nieaktywne