W tym artykule znajdziesz teorię niezbędną w praktyce logopedycznej. Dowiesz się, czym jest ankyloglosja, jakie są jej powody, do czego może prowadzić i jak można zaradzić problemowi.

Definicja ankyloglosji?

Ankyloglosja, to krótkie wędzidełko języka, tzw. przyrośnięty język. Jest to wrodzone zaburzenie w obrębie jamy ustnej, które ogranicza ruchomość języka w środkowej i przedniej jego części. Pomimo że wędzidełko języka, wykształcone w życiu płodowym, nie spełnia żadnej użytecznej funkcji, jego zaburzenie może istotnie wpłynąć na rozwój dziecka. Krótkie wędzidełko może powodować wiele komplikacji w różnych okresach życia jednostki.

Gdy u noworodka występuje ankyloglosja, może to znacząco wpłynąć na mechanizm ssania piersi. Jeśli matka narzeka na urazy brodawek, co prowadzi do odstawienia od piersi, to jest to sygnał, który może oznaczać krótkie wędzidełko. Krótkie wędzidełko języka wpływa również na budowę jamy ustnej i może doprowadzić do wad zgryzu z dalszymi konsekwencjami. O tym pisałam m.in. TUTAJ.

Na etapie rozwoju mowy upośledzona ruchomość języka powoduje i utrwala nieprawidłową wymowę głosek. Prowadzi to do licznych frustracji na poziomie komunikacyjnym. Ograniczenia ruchomości języka utrudniają też higienę jamy ustnej i naukę języków obcych, uniemożliwiają wykonywanie niektórych zawodów, m.in. grę na instrumentach dętych, aktorstwo. Mogą wpłynąć na upośledzenie realizacji czynności pokarmowych, takich jak żucie czy lizanie.

Konsekwencje ankyloglosji

Leczenie ankyloglosji polega najczęściej na chirurgicznym przecięciu wędzidełka. Utrzymywanie ankyloglosji prowadzi do utrwalenia ograniczeń ruchomości języka w toku rozwoju osobniczego i utrudnia późniejsze leczenie logopedyczne.