Co łączy Madonnę i Vanessę Paradise? Oczywiście – diastema. Diastema to inaczej szpara spowodowana rozsunięciem się zębów siecznych górnych. Co z nią robić i czy wpływa na wymowę? O tym w najnowszym wpisie z cyklu definicja z Logomotywą.

Rodzaje diastemy. Kiedy trzeba zareagować?

Świat ortodontów i stomatologów wyróżnia trzy rodzaje diastemy:

• diastema prawdziwa, czyli wywołana przerostem lub niskim przyczepem wędzidełka wargi górnej. Leczenie polega na podcięciu lub też wycięciu włókien wędzidełka podczas zabiegu. Po zabiegu zęby są zsuwane, o ile pacjent oczywiście zdecyduje się na leczenie ortodontyczne.
• diastema fizjologiczna – powstaje przy wymianie zębów mlecznych na stałe. Powstaje na skutek wrzynania się dwójek i ich nacisku na korzenie jedynek. Występuje u dzieci w wieku 7-11 lat, a zamyka się samoistnie po wyrżnięciu stałych kłów. Na szczęście nie wymaga wizyt w gabinecie.
• diastema rzekoma – występuje wtedy, gdy u dziecka nie wyrastają siekacze boczne lub są bardzo małe stożkowate.

Nie każda diastema, co widać z powyższego opisu, wymaga interwencji stomatologa, ortodonty. Jeśli jesteś rodzicem dziecka, które ma szparki pomiędzy zębami mlecznymi, to niech Cię to nie niepokoi. W zasadzie masz tylko powody do radości, bo zęby stałe, większe od mleczaków, które wyrosną za jakiś czas, potrzebują tych przerw. Jeśli jednak Twoje dziecko czy Ty sama/sam masz już zęby stałe, a mimo to między Twoimi jedynkami występuje diastema większa niż 2mm, to wiedz, że może to prowadzić do wad zgryzu, wad wymowy czy chorób przyzębia.

Diastema z punktu widzenia logopedki

Diastema większych rozmiarów niż 2mm może powodować wady wymowy. Zniekształceniu ulegają głoski szeregu ciszącego i syczącego. Powstała w wyniku diastemy wada zgryzu również może zaburzać wymowę. Ponadto pojawia się temat wędzidełka wargi górnej, ale o tym w innym wpisie.

Jak leczyć diastemę prawdziwą i rzekomą

Diastemę prawdziwą domyka się aparatem ortodontycznym, a wędzidełko, o ile wyrosną stałe kły, podcina lub nawet całkowicie usuwa. Diastemę rzekomą diagnozuje się zdjęciem RTG. W sytuacji braku siekaczy bocznych, czyli hipodoncji, możliwe jest przesunięcie trójek lub wstawiamy implanty. Jeśli problemem są dwójki stożkowate ortodonta zaleca ich modyfikację i aparat ortodontyczny.